Met zijn vertrek naar China trekt voetbaltrainer Gert Heerkes weer weg van zijn gezin in Hardenberg. Maar ook op afstand staat hij klaar voor zijn zoons Menno en Tom, die beiden met vallen en opstaan hun eigen weg zoeken in de voetballerij. (De Stentor, februari 2018)
In de woonkamer kijkt Menno Heerkes met het bord op schoot naar de televisie. Niet verrassend heeft de voetballer van SV Meppen de buis afgestemd op Fox Sports, waar de wedstrijd tussen Utrecht en Cambuur te zien is. In huize Heerkes wordt Goede Tijden Slechte Tijden vaak over geslagen. Wat wil je, met Menno en Tom als twee voetballende zoons, trainer Gert als vader en een net zo voetbalgekke moeder Sientje.
Binnenkort trekt Gert voor een tweede periode naar China. Dit keer als coach Qingdao Red Lions. Het liefst was hij doorgegaan als hoofd jeugdopleiding bij FC Emmen, maar de club wilde de functie anders invullen en verlengde zijn contract niet. “We hadden eindelijk wat rust thuis en wilden ook een stukje gaan verbouwen. Nu moet ik plotsklaps naar China, want wie zegt dat ik in Nederland straks een baan krijg?”
Bouwen aan club
In plaats van bouwen aan zijn huis, gaat Gert bouwen aan zijn nieuwe club, die van het vierde niveau omhoog wil stromen. “Tijdens mijn periode bij Jiangsu Sainty zijn de jongens en mijn vrouw langs geweest en dat beviel hen goed. Het zat altijd wel in mijn hoofd om terug te keren naar China, maar het komt sneller dan verwacht.”
Dat je in de voetballerij moeilijk aan carrièreplanning kan doen, heeft Menno ook geleerd. Hij is inmiddels aangeschoven, al volgt hij de voetbalwedstrijd op tv nog steeds vanuit een ooghoek. De kans dat we hem zelf nog in de samenvattingen gaan zien, acht hij klein. Vorig seizoen werd hij na zijn basisdebuut in de Eredivisie bij Heracles geslachtofferd, waarna zijn ambitie als profvoetballer wegzakte. Hoewel Meppen bovenaan staat op een goed niveau, stelt hij zichzelf niet echt meer doelen in het voetbal zoals hij dat eerder deed. “Ik heb wel eens gezegd dat ik met mijn debuut in de eredivisie genoegen zou nemen, dus daar ben ik enorm trots op. Maar ik heb gemerkt dat de hardheid van de voetballerij niet helemaal bij mij past. Het dollen met teamgenoten is nog steeds super leuk, maar uiteindelijk is het ieder voor zich”, vertelt Menno.
Je moet egoïstisch zijn in het voetbal
Zijn broertje Tom komt binnen vallen na een training bij zijn club HHC Hardenberg en kan meteen meepraten over wat Menno vertelt. Ook de jongste Heerkes heeft gaandeweg geleerd dat je in het voetbal egoïstisch moet zijn. Hij zit na een trainerswissel steeds vaker op de bank en beseft dat hij zelf indruk moet maken om een plek te veroveren. “Ik speel de bal wel eens te makkelijk af, terwijl ik ook zelf kan schieten. Daarin mag ik wat brutaler worden, want de rest schiet immers ook zelf”, zegt Tom. “Dat zit niet in ons, maar het gaat steeds beter. Ik laat niet over me heen lopen. Dat heb ik ook geleerd van gesprekken thuis.”
Die gesprekken zullen niet wegvallen als Gert straks weer in China zit. Via Skype en WhatsApp zal hij zijn zoons blijven zien en spreken. “En misschien kan ik als we promoveren een extra vliegticket voor ze regelen. Het zijn goede gasten, dus ik zie ze graag”, zegt Gert met een knipoog. Met relativeren heeft de familie Heerkes geen moeite. Ze putten kracht uit de mooie momenten die ze beleefden en kunnen goed omgaan met de onzekere wereld van het voetbal. Ze zijn eraan gewend geraakt dat hun route wordt bepaald door een beleidswijziging, één slechte wedstrijd of een trainer die voor een ander kiest. Gert: “Zo zijn we samen opgegroeid. Dat geldt ook voor Sientje, die is net zo fanatiek. Soms nog erger, want je moet niet aan de kinderen komen natuurlijk.”
De rust komt vanzelf, hopelijk
Even valt het stil aan tafel als de commentator van Fox Sports zijn stem verheft. Alle ogen richten zich op de tv waarop te zien is hoe FC Utrecht een kans mist. Dan gaat Gert weer verder. “Net als in het gewone leven moet je opstaan na een tegenvaller. De jongens en ik hebben veel hoogtepunten meegemaakt en voor de toekomst liggen er nog volop kansen. We moeten reëel zijn, maar hebben alle drie vertrouwen in wat we kunnen. De onrust zal niet tot mijn zeventigste jaar doorgaan. We willen uiteindelijk meer rust creëren. Maar ja, dat zeiden we vijf jaar geleden al.”
