Archives: Portfolio (page 3 of 3)

Gert Jan Karsten kan verder vooruit kijken, in de wetenschap dat zijn toekomst bij HHC Hardenberg ligt. Terwijl hij dacht dat hij helemaal geen trainer meer zou zijn.

Na een hoop tegenslagen had Gert Jan Karsten het hoofdtrainerschap afgezworen, maar als coach van HHC Hardenberg heeft hij de passie voor die functie weer teruggevonden. Morgen begint de 38-jarige oefenmeester uit Nunspeet met vernieuwde ambities aan de tweede seizoenshelft van de Tweede Divisie. ‘Ik ben liever aardig dan een goede trainer.’

Zijn contractverlenging vlak voor de winterstop voelde voor HHC Hardenberg-trainer Gert Jan Karsten (38) als een erkenning van zijn trainerskwaliteiten. Vorig seizoen werd hij aangesteld op een moment dat degradatie voor HHC al onhoudbaar leek en veel druk om de ploeg in de Tweede Divisie te houden, voelde Karsten daarom niet. Toen hij de ploeg op wonderlijke wijze toch handhaafde, mocht hij het nieuwe seizoen aanblijven, maar dan zou hij wel worden afgerekend op zijn keuzes. ‘Dat haalde een enorme bewijsdrang in mij naar boven, helemaal omdat ik ineens weer hoofdtrainer was, iets dat ik helemaal niet meer van plan was’, aldus Karsten. ‘De laatste acht jaar waren voetbaltechnisch erg mooi. Als analist van Go Ahead Eagles heb ik twee promoties meegemaakt en ook bij HHC in de opleiding kende ik alleen maar succes. Daartegenover staat echter het verlies van mijn ouders en andere dierbaren. Bij zulke tegenslagen is voetbal ineens niet zo belangrijk meer.’

Het verklaart voor een deel het gat in het atypische CV dat Karsten voor een hoofdtrainer van HHC Hardenberg heeft. Volgens de normale weg had hij na de Tweede Klasse eerst langs bijvoorbeeld Berkum en Germanicus gemoeten om daarna de stap naar het hoogste amateurniveau te maken. De route pakte anders uit door de privétegenslagen, die in combinatie met negatieve ervaringen in het voetbal zijn plezier in het spelletje wegnamen.

Read more

Werken, voetballen op niveau én gezelligheid. Die combinatie vinden Shkodran Metaj, Koos Werkman en Rob van der Leij de vele uren in de auto naar HHC Hardenberg meer dan waard. 

Anderhalf uur voordat de training van HHC Hardenberg begint, parkeert Koos Werkman (27) zijn fiets bij het treinstation van Groningen. De online marketeer heeft na zijn werkdag snel gegeten en stapt als laatste in de auto bij zijn stadsgenoten Shkodran Metaj (30) en Rob van der Leij (26).

Vier keer per week de rit van een uur

Bij gebrek aan een Groningse club in de Tweede Divisie maken de voetballers uit het noorden vier keer per week de rit van een uur naar Overijssel. ‘Op het moment dat ik in de auto stap, vergeet ik het werk’, zegt Werkman. ‘Na de zomerstop is het even wennen. Een uurtje rijden lijkt soms lang. Maar als je eenmaal in de auto zit, is het altijd gezellig.’

Metaj zit achter het stuur van de zwarte Citroën Cactus. Een gezinswagen voor de voormalig prof van onder anderen FC Groningen, FC Emmen en Jong Oranje. In het zijvak van de deur liggen de speelgoedauto’s en poppen van zijn dochters. ‘Die zijn voor Ramon en Joël’, grapt Van der Leij vanaf de bijrijdersstoel. De aanvaller doelt op ploeggenoten Ramon Nijland (ex-WKE) en Joël Amakodo (jeugd FC Groningen), die vaak met Metaj meerijden. Ashwin Manuhutu (ex-ACV Assen) carpoolt normaal gesproken met Werkman en Van der Leij. Verder  spelen  Sander Danes, Danny Bouws, Kevin Görtz en  Dérian Reinders bij HHC (allen ex-FC Emmen). Tot voor kort droeg ook Tiemen van Hezel (jeugd FC Groningen en daarna Be Quick 1887) het oranje shirt. Hij vertrok onlangs op wereldreis en gaat straks voor AFC Amsterdam spelen.

Verklaring voor vele noorderlingen

Metaj kent de route en de flitsers onderweg. Het trio stopt bij een benzinestation voor de vaste kop koffie. Leunend op een statafel geeft Werkman een verklaring voor de vele noorderlingen bij HHC. ‘Als je in het noorden goed voetbal wilt zien, ga je naar FC Groningen of FC Emmen. De zaterdagclubs vissen uit de afvallers, maar die clubs zijn niet van het niveau van HHC. Toen Marcel Groninger hier trainer was, heeft hij veel jongens uit Groningen en Drenthe gehaald (zie kader). HHC speelt na de profclubs op het hoogste niveau. Het is een topamateurclub, dat bewijst de derde plek van vorig jaar.’

Werkman en Van der Leij verkiezen een maatschappelijke loopbaan en daarnaast voetballen in de Tweede Divisie boven de Jupiler League. Van der Leij wist als B-junior al dat hij geen prof wilde worden. Hij stopte met meetrainen bij FC Groningen, omdat hij bij Be Quick 1887 meer plezier had. ‘Het leven van een profvoetballer lijkt makkelijk, maar de kans was klein dat ik het ver zou schoppen. Dan ga ik liever werken en voetballen voor mijn plezier.’

Van der Leij beleefde vorig seizoen een goed jaar als clubtopscorer. Hij werd verkozen tot derde beste speler van de Tweede Divisie (mede dankzij veel stemmen uit Groningen) en studeerde af aan de PABO. In de week van de eerste competitiewedstrijd op 22 augustus, staat hij voor het eerst voor een klas van de Bekenkampschool, een basisschool voor speciaal onderwijs in Groningen.

Aantrekkelijker dan fulltime voetballen

Financieel is een reguliere baan en voetballen bij een topamateur meestal aantrekkelijker dan fulltime voetballen in de Jupiler League, bevestigen de spelers. De vergoeding voor drie keer trainen en een wedstrijd gaat verder dan een kilometervergoeding.

Na een uur rijden stuurt Metaj de auto het parkeerterrein van HHC op. Ook hij is in Hardenberg op zijn plek. Hij heeft tijd om vader te zijn en studeert weer. Thijs Dallinga, de nieuwe talentvolle aanvaller van FC Groningen, is zijn klasgenoot op de Johan Cruijff Academie van de Hanzehogeschool Groningen. Na de studie commercie en sportmanagement wil Metaj in de sportwereld blijven werken. ‘Ik doe nu ervaring op als trainer van HHC Onder 13. Daarvoor moest ik wel een tijdje in mijn eentje naar Hardenberg rijden. Met zijn allen in de auto is leuker. Dan voelt de rit een stuk korter’, zegt Metaj. ‘Rijden jullie na de training trouwens ook mee terug? Er is nog een plekje vrij. Dan hebben we muziek van Jannes in de auto.’

Noordelijke traditie in Hardenberg

In recente jaren waren Marcel Groninger (ex-FC Groningen) en Joseph Oosting (ex-WKE) trainer bij HHC Hardenberg. In 2015 was de enclave van Groningers en Drenten het grootst. Toen speelden naast vijf van de huidige Noorderlingen ook Philip Ties (ACV), Jan Hooiveld (ACV, WKE), Gersom Klok (SC Veendam, nu FC Emmen), Willen Lanjouw (Be Quick 1887), Mark Veldmate (FC Groningen), Kevin Mennega en Dennis Krohne (beiden jeugd FC Groningen) bij de club.

Hij is ongetwijfeld een van de meest ervaren jonge freelancers. Op zijn 14e hengelde Jesper Langbroek (nu 21) al zijn eerste klus binnen. Met zo’n tweeduizend artikelen op de teller heeft hij zijn strepen in de (voetbal)journalistiek inmiddels ruimschoots verdiend. En hij heeft zijn opleiding journalistiek nog niet eens afgerond. Dat hoopt hij komend half jaar te doen.
(uit het journalistenvakblad Villamedia, augustus 2017)

Hoe ben je op zo’n jonge leeftijd in de journalistiek terecht gekomen?
‘Ik bezocht veel websites over voetbal. Voetbaltube.com was op zoek naar redacteuren en dat leek me wel wat. Ze vonden mijn leeftijd geen punt en ik werd vanaf het begin betaald. Voor korte berichtjes van 5-20 regels kreeg ik 50 cent. Toen ik 14 was, was dat een goede aanvulling op mijn loon bij andere bijbaantjes. Nu hoef ik niet meer achter de kassa te zitten omdat het schrijven beter verdient. Een vast uurtarief heb ik niet. Ik schrijf geregeld voor De Stentor en het AD, en daar word ik betaald volgens de gebruikelijke tarieven van de Persgroep. Verder ligt het aan de aanbieding wat ik er financieel uit kan halen, vergeleken met hoeveel moeite ik in een verhaal/project stopt. Ik ben niet echt gefocust op geld.’

Wat vind je zo interessant aan de voetbalwereld?
‘Voetbal is een bron van verhalen. Er staan 22 spelers op het veld met allemaal een eigen achtergrond en ontwikkeling. Op mijn 7e zat ik zelf op voetbal, maar na een jaar ben ik gaan hockeyen. Ik bleef geïnteresseerd in de voetbalwereld, maar nu vind ik de afstand wel fijn. Dat maakt mij nog nieuwsgieriger. Ik schrijf ook wel eens over hockey, maar voetbal leeft veel meer. De belangen zijn groter en het betreft meer mensen. En dus zijn er meer verhalen.’

Heb je profijt van je jonge leeftijd?
‘Ik heb het idee dat ik makkelijk kan levelen met jonge voetballers. Als je dezelfde leeftijd hebt, kun je je beter inleven en praat je wat sneller over andere dingen dan een bal op de paal. Verder komt tijdens gesprekken met opdrachtgevers altijd vrij snel ter sprake dat ik op mijn 14e ben begonnen. Dat maakt vaak indruk, maar ik denk niet dat het doorslaggevend is. Het toont dat ik intrinsiek gemotiveerd ben, maar uiteindelijk gaat om de ideeën die je hebt en wat je daarmee doet.’

Hoe onderscheid je jezelf?
‘Als ik een verhaal maak, ben ik oprecht geïnteresseerd in het onderwerp of de persoon. Het liefst zou ik zelf meemaken wat bijvoorbeeld een voetballer meemaakt. Het interview is een manier om erachter te komen wat er in de hoofden van de spelers omgaat. Ik doe wat ik leuk vind en kijk daarna waar ik het kan verkopen. Ik geloof dat je daar de beste verhalen van krijgt.’

Is freelancen je droom of zou je ook willen werken in vaste dienst?
‘Als ik in vaste dienst nog steeds de verhalen kan maken die ik wil maken, doe ik dat net zo graag. Maar niet alle verhalen passen bij één medium. Daarbij vind ik het ook wel lekker om mijn eigen ritme te bepalen. Als ik daardoor wat harder moet werken omdat ik freelancer ben, vind ik dat niet erg.’

Je weet goed wat je wilt. Heb je al journalistieke mijlpalen behaald?
‘Ik had twee dromen: Johan Cruijff interviewen en voor Voetbal International (VI) werken. Naar het interview met Cruijff heb ik heel gericht toegewerkt. Ik ben aan de slag gegaan bij de website die de verslaggeving doet van een voetbaltoernooi waar Cruijff altijd aanwezig was. Twee jaar later was het moment daar. En bij VI mocht ik begin dit jaar stage lopen. Nu doe ik voor hen af en toe werk in opdracht. Ik moet dus aan nieuwe dromen werken. Ik zou David Beckham heel graag willen interviewen en ik wil me blijven ontwikkelen als schrijver.’