Reizende door Latijns-Amerika ziet Jesper Langbroek (23) maandenlang de pracht en pralen van de andere kant van de wereld. En overal komt de sportjournalist uit Hardenberg hetzelfde tegen: liefde voor voetbal, de rode draad van de trip van zijn leven.

(Door Jurriën Schuiringa, De Stentor, juni 2019)

‘Dat kun je nooit in je eentje’, hoort hij iedereen zeggen, als hij te voet aan zijn vier dagen durende avontuur wil beginnen, naar de plek van de foto die al vijf jaar lang zijn computerachtergrond siert. Machu Picchu, de beroemde Incastad in de bergen van Peru, is een glinstering op de bucketlist van Jesper Langbroek (23). De geboren Hardenberger negeert het goedbedoelde advies – ‘neem een gids en een tent mee’ – dat hij van iedereen krijgt en begint te lopen. Het durft het aan, alleen, met wat hulp van het internet en het alsmaar groeiende vertrouwen dat het wel goed komt.

Na een zware hike, 92 kilometer omhoog door de Andes en langs de oude Incaroute, komt Langbroek na vier dagen aan bij de Machu Picchu, gelegen in de Peruaanse regio Cusco. Onderweg slaapt hij in hostels en ontmoet hij locals en toeristen. Vaak gaat het gesprek over hetzelfde: het spelletje met de bal, en dan met name de Champions League-successen van Ajax. Tijdens een tussenstop naar boven komt hij een voetbalveldje tegen, midden in de bergen en vlak naast een rivier. De doelpalen zijn vierkant en van hout. De bal is zacht. Het deert hem niet: met mensen uit allerlei landen speelt hij een partijtje voetbal. Fanatiek.

Risico’s

De tocht naar Machu Picchu maakt Langbroek in mei, zeven maanden nadat hij zijn onbezorgde Nederlandse leventje heeft achtergelaten. Daar timmert hij aan de weg als freelance sportjournalist, onder meer bij deze krant. Wekelijks staat hij langs de lijn bij amateurvoetbalpotjes in de regio. Toch besluit Langbroek, reislustig als hij is, het roer om te gooien. Hij kiest voor het avontuur en vertrekt in oktober 2018 samen met goede vriend Niels Pijp, ook een Hardenberger, naar de andere kant van de wereld. Via de Verenigde Staten, Mexico, Guatemala, El Salvador, Nicaragua en Costa Rica belandt Langbroek – hij en Niels zijn dan al volgens planning opgesplitst – in Peru. Daarna volgen Bolivia en Brazilië. Het is geen reis zonder risico’s, een thema dat uitgebreid met het thuisfront is besproken. ,,Maar risico’s horen erbij als je nieuwe dingen wilt zien en andere culturen wilt ontdekken”, zegt Langbroek. 

Overal waar hij komt, wordt hetzelfde gespreksonderwerp aangesneden: voetbal. Een echte mondiale taal, noemt Langbroek het. Stadionbezoeken zijn vaste prik. Wedstrijd of geen wedstrijd. Als hij zegt dat hij een sportjournalist uit Nederland is, is er altijd wel iemand die de deur voor hem opendoet. Langbroek grist zijn camera dan tevoorschijn en maakt foto’s, die hij later op de dag op zijn Twitteraccount plaatst. Fraaie plaatjes. ,,Je ziet op de gekste plekken voetbalveldjes: op het strand in Acapulco, in de buurt van Machu Picchu, bij de zoutvlaktes in Bolivia. Voetbal is overal en voor iedereen.” Eén keer wordt Langbroek geweigerd bij een stadion, in Cusco. Vanwege verbouwingen mag hij niet naar binnen, maar via een behulpzame bouwvakker komt hij toch aan foto’s van het veld.

Langbroek is in Azteca geweest, een immens stadion. En in het onderkomen van Universitario Lima, als blonde Hollander tussen de harde kern, die later op de avond moet rennen voor de politie. Supporters zingen negentig minuten lang, ook als hun favoriete club een tegengoal krijgt. De beleving is anders dan in Nederland. ,,Al zijn de stadions van PEC Zwolle en FC Emmen op hun manier ook uniek en hebben de fans ook passie.”

Copa América

Momenteel verblijft Langbroek in Rio de Janeiro, Brazilië, waar hij als liefhebber en als journalist de Copa América volgt. Hij ziet de grote voetbalsterren van dichtbij. Zijn passie voor schrijven neemt hij ook tijdens de reis van zijn leven mee. Langbroek zet zijn ervaringen op papier en neemt interviews af met Francisco ‘Maza’ Rodriguez (ex-PSV) en Marco Pappa (ex-Heerenveen), twee voetballers die ooit in de eredivisie speelden. 

Zijn Spaanse taalvaardigheid is met sprongen vooruitgegaan. ,,Ik versta bijna alles en kan gesprekken voeren over veel onderwerpen. Er zit een logische structuur in. Twee weken lang heb ik in Guatemala een cursus gevolgd op een school en in een gastgezin. Daarna is het een kwestie van oefenen, veel mensen aanspreken.”

Gedachten

Nog ruim een maand, en dan zit het avontuur erop. De gedachten van Langbroek dwalen al reizende weleens af naar Nederland en zijn familie – bijvoorbeeld als hij in Midden-Amerika voor de zoveelste keer rijst, bonen en warme banaan moet eten. Eventjes denkt hij dan aan thuis. Tot hij weer aan iets onvergetelijks begint. Slapen op een actieve vulkaan in Guatemala, piranha’s vissen in de Amazone in Bolivia, leren surfen in Mexico; het zijn ervaringen voor het leven. Net als zijn bezoek aan de Copa América, een droom die uitkomt.

Op 30 juli vliegt Langbroek naar huis, meer dan twintig voetbalshirtjes rijker. Dan is hij net op tijd voor de bruiloft van zijn broer. Terug in Hardenberg wil de jonge sportjournalist het freelancen weer oppakken, terug aan het werk. Weer langs de lijn staan bij tweededivisionist HHC, de club uit zijn stad. ,,Deze reis heeft me geleerd dat je niet alles hoeft te plannen. Uitingen en tradities zijn overal anders. Het mooie is om dat te ontdekken en te vergelijken met Nederland. Iedereen is bereid zijn of haar verhaal te delen en naar de ander te luisteren. Het is mooi dat je overal ter wereld Nederlandse connecties vindt en over de kou, hagelslag en Johan Cruijff kan praten. Ook hier. Ja, ik ga snel weer terug. Zeker weten.”

Share